Zatem w Hebronie, przy Dawidzie, zebrał się cały Israel, mówiąc: Oto my jesteśmy twoją kością i twoim ciałem!
Jak i przedtem, kiedy Saul był jeszcze królem, ty także wyprowadzałeś i wprowadzałeś Israela. Bo WIEKUISTY, twój Bóg, ci powiedział: Ty będziesz pasł mój lud israelski i ty będziesz wodzem nad moim israelskim ludem.
Dlatego wszyscy starsi Israela przyszli do króla, do Hebronu, i w Hebronie Dawid zawarł z nimi umowę przed WIEKUISTYM; nadto pomazali Dawida na króla nad Israelem, według słowa WIEKUISTEGO, które powiedział przez Samuela.
Zatem Dawid jechał z całym Israelem do Jeruszalaim tego Jebus, gdzie obywatelami ziemi byli Jebusyci.
Ale obywatele Jebusu powiedzieli do Dawida: Tutaj nie wejdziesz. Lecz Dawid zdobył twierdzę Cyonu, która stała się miastem Dawida.
I Dawid powiedział: Ktokolwiek pierwszy porazi Jebusytę, ten będzie księciem i dowódcą. Dlatego najpierw wyciągnął Joab, syn Ceruji, zatem został dowódcą.
A Dawid mieszkał w owej twierdzy; dlatego nazwano ją miastem Dawida.
Także wokoło zbudował miasto, od twierdzy na wszystkie strony; a Joab zbudował resztę miasta.
Zaś Dawid im dalej, tym więcej rósł; bowiem był z nim WIEKUISTY Zastępów.
A ci są najprzedniejszymi rycerzami, których miał Dawid, którzy mężnie się z nim starali wraz z całym Israelem o jego królestwo, by go uczynić królem nad Israelem według słowa WIEKUISTEGO.
Taki jest poczet rycerzy, których miał Dawid: Jaszobeam, syn Chakmoniego, przedniejszy pomiędzy trzydziestoma; on podniósł swój oszczep na trzystu i każdym uderzeniem ich zabijał.
Po nim Elazar, syn Dodoa, Achoachańczyk; on był pomiędzy trzema mocarzami.
Ten był z Dawidem w Pas Dammim, gdzie Pelisztini zebrali się do bitwy. Ta część pola była pełna jęczmienia, zaś lud uciekł przed Pelisztynami.
Więc stanęli pośród owego pola oraz je obronili, porażając Pelisztynów; gdyż WIEKUISTY uratował lud wielkim wybawieniem.
Także trzej z trzydziestu przedniejszych weszło na skałę do Dawida, do jaskini Adulam, gdyż wojsko Pelisztynów leżało obozem w dolinie Rafaim.
Bowiem Dawid mieszkał wówczas w twierdzy, a stanowisko Pelisztynów było wówczas w Betlechem.
Zaś Dawid pragnął, mówiąc: Oby mi się ktoś dał napić wody z studni betlechemskiej, która jest przy bramie!
Dlatego ci trzej się przebili przez wojsko Pelisztynów, naczerpali wody z studni betlechemskiej, która jest przy bramie, wzięli oraz przynieśli do Dawida. Lecz Dawid nie chciał jej pić, ale wylał ją na ofiarę WIEKUISTEMU.
I powiedział: Nie daj mi, mój Boże, bym to uczynił! Czy mógłbym pić krew tych mężów, ich dusze? Bowiem ze swoim życiem ją przynieśli; więc nie chciał jej pić. To uczynili owi trzej mocarze.
A Abiszaj, brat Joaba, był głową owych trzech; ten podniósł swoją włócznię na trzystu, których zabił; więc zaskarbił sobie sławę między owymi trzema.
Z tych trzech był sławniejszy nad dwóch i był im przewodzącym; jednak nie wszedł w skład owych pierwszych trzech.
Także Benajahu, syn Jehojady, syn silnego męża, wielkich spraw, z Kabseel, ten zabił dwóch moabskich mocarzy; on też zszedł, kiedy był śnieg i zabił lwa w środku jamy.
Ten nadto zabił męża, Micraimczyka, człowieka o wzroście pięć łokci. Micraimczyk miał w ręce oszczep, jak wał tkacki; jednak przyszedł do niego z kijem, wydarł oszczep z ręki Micraimczyka i zabił go jego oszczepem.
To uczynił Benajahu, syn Jehojady, który też został sławnym z owymi trzema mocarzami.
Lecz choć był sławnym między owymi trzydziestoma, jednak nie wszedł w skład owych trzech. Dawid ustanowił go nad swoją przyboczną strażą.
Zaś mocni w wojsku to: Asahel, brat Joaba; Elhanan, syn Dodo z Betlechem;
Szammot Haroryta, Chelec Pelonita;
Ira, syn Ikesza, Tekoita; Abiezer Anatotczyk;
Szybchaj, Chuszatyda; Ilaj, Achoachańczyk;
Maharai, Netofczyk; Cheled, syn Baany, Netofczyk;
Ittaj, syn Rybaja z Gibea, należącego do synów Binjamina; Benajahu, Piretończyk;
Churaj znad potoku Gaasz; Abi, Arbatończyk;
Azmawet, Bacharumita i Eljachba, Szaalbończyk.
Potomkowie Haszema Gizonity: Jonatan, syn Szagi, Hararejczyk;
Achira, syn Sakara, Hararyta; Elifal, syn Ura;
Chefer Mekeratyta; Achija Pelonita;
Checrai Karmelita; Naaraj, syn Ezbaja;
Joel, brat Natana; Mibchar, syn Hagryty.
Celek, Ammonita; Nacharai, Beerotczyk, który nosił broń Joaba, syna Ceruji;
Ira, Itrejczyk; Gareb Itrejczyk;
Uryja Chittejczyk; Zabad, syn Achlaja.
Adina, syn Sziza, Rubenita, przywódca Rubenitów, a z nim trzydziestu mężów.
Chanan, syn Maachy i Joszafat Mitnita.
Uzjasz Aszteratyta; Szama i Jejel, synowie Chotama Aroeryty.
Jediael, syn Szimriego, i jego brat Jocha, Tisyta.
Eliel Machawita; Jeribaj i Joszawiasz, synowie Elnaama oraz Jitma Moabita.
Nadto Eliel, Obed, Jaasjel i Mesobajasz.