A oto błogosławieństwo, którym Mojżesz, mąż Boży, błogosławił przed swoją śmiercią synom Israela,
mówiąc: WIEKUISTY przyszedł z Synaju oraz z Seiru im zaświecił; zajaśniał z góry Paran oraz nadszedł spośród miriadów świętych; a po Jego prawicy pochodnia Prawa, które jest dla nich.
Bo On miłuje ludzi; wszyscy Jego święci są w Twoich rękach; oni przypadli do Twych stóp, by przyjąć Twoje słowa.
Prawo, które przykazał nam Mojżesz, jako dziedzictwo zgromadzenia Jakóba.
I tak, wśród prostolinijności zachowania, Bóg stał się Królem, gdy zebrali się naczelnicy ludu oraz razem pokolenia Israela.
Niech żyje Reuben i nie umiera, zaś jego mężowie nie będą nieliczni.
A o Jehudzie powiedział: WIEKUISTY, wysłuchaj głosu Jehudy i prowadź go do jego ludu; będzie walczył za niego swoimi rękami, a Ty bądź mu pomocą przeciwko jego wrogom.
A o Lewim powiedział: Twoje Tummim i Urym przystoją twemu cnotliwemu mężowi, którego doświadczałeś w Massa, którego skarciłeś u wód Meryba;
i który mówi o swoim ojcu oraz o swojej matce: Nie widziałem ich; i nie znał swoich braci, a o swoich synach nie wiedział. Dlatego, że przestrzegali Twoich słów i zachowali Twoje przymierze,
niech uczą Jakóba Twoich ustaw, a Twojego Prawa – Israela; niech składają kadzidło przed Twe oblicze, a całopalenia na Twojej ofiarnicy.
WIEKUISTY, pobłogosław jego siłę, przyjmij dzieło jego rąk, skrusz biodra jego przeciwników oraz tych, co go nienawidzą, by nie zostali.
A o Binjaminie powiedział: Ulubieniec WIEKUISTEGO, bezpiecznie przy Nim spoczywa; On osłania go po wszystkie dni, zamieszkał pomiędzy Jego ramionami.
A o Jozefie powiedział: Przez WIEKUISTEGO błogosławiona jest jego ziemia: Darami nieba, rozlanej pod nią rosy i toni;
darami, które dojrzewają od słońca i darami, które wydobywają księżyce;
najprzedniejszym starodawnych gór oraz darami wzgórz wiekowych,
darami ziemi oraz jej obfitości. A łaska Objawionego W Cierniu niech zstąpi na głowę Jozefa i na ciemię wybrańca swoich braci.
Pierworodny jego cielec pełen jest wspaniałości, jego rogi – rogami bawoła; nimi zbodzie narody, razem krańce ziemi; oto miriady Efraima i oto tysiące Menaszy.
A o Zebulunie powiedział: Ciesz się Zebulunie twoim wyjściem, a twymi namiotami Issacharze.
Wzywają ludy na górę; tam ofiarują ofiary sprawiedliwości; gdyż karmią się obfitością mórz i skarbami ukrytymi w piasku.
A o Gadzie powiedział: Błogosławiony, kto rozprzestrzenia Gada; spoczywa jak lwica i rozszarpuje ramię wraz z ciemieniem.
Upatrzył sobie pierwszyznę, gdyż tam ma udział zachowany mu przez Prawodawcę; więc przyszedł z naczelnikami ludu oraz wraz z Israelem spełnił sprawiedliwość WIEKUISTEGO i Jego sądy.
A o Danie powiedział: Dan – młode lwiątko wyskakuje z Baszanu.
A o Naftalin powiedział: Naftali jest syty łaski i pełen błogosławieństwa WIEKUISTEGO; władaj Zachodem i Południem!
A o Aszerze powiedział: Aszer błogosławiony między synami; niech będzie ulubieńcem swoich braci i nurza w oliwie swoją nogę.
Żelazo i miedź twoimi zaworami, a twój dobrobyt dopóki twoje dni.
Nie ma jak Bóg, prostolinijny w zachowaniu, który na pomoc tobie, w niebiosach i po obłokach unosi się w Swojej wspaniałości.
Tam jest Przybytek odwiecznego Boga, a u dołu wieczne ramiona; tak przepędził przed tobą wroga i powiedział: Wytępiaj!
Więc Israel mieszka bezpiecznie; oddzielne jest źródło Jakóba na ziemi zboża i moszczu, a niebo kropi go rosą.
Szczęśliwy jesteś ty, Israelu! Kto jest podobny do ciebie? Ludu wspomożony przez WIEKUISTEGO – tarczy twojej pomocy oraz mieczu Twej chwały. Schlebiać ci będą twoi wrogowie, a ty będziesz deptał po ich wyżynach.