II Księga Mojżesza, Rozdział 31

WIEKUISTY oświadczył też Mojżeszowi, mówiąc:

Uważaj, oto powołałem po imieniu Becalela, syna Urego, syna Chura, z pokolenia Judy.

Napełniłem go także Duchem Boga; mądrością, rozumem, umiejętnością i wszelką zręcznością w kunszcie,

do wymyślania pomysłów, by robić w złocie, srebrze, miedzi,

w rytownictwie kamieni do oprawy oraz w rzeźbieniu drzewa; aby wykonał każdą pracę.

I Ja, oto dodałem mu Oholiaba, syna Achisamacha z pokolenia Dan; a w sercu każdego mądrego złożyłem mądrość, aby wykonali wszystko, co ci przykazałem:

Przybytek Zboru, arkę dla świadectwa; wieko, co będzie na niej i wszystkie przybory Przybytku.

Także stół oraz jego przybory, lity świecznik oraz jego przybory, ołtarz na jadzidła,

ofiarnicę całopaleń oraz wszystkie jej przybory, wannę i jej podnóże,

przetykane szaty, święte szaty dla kapłana Ahrona i szaty jego synów do piastowania kapłaństwa,

także olej namaszczenia i kadzidło z wonności dla świętego miejsca. Uczynią wszystko tak, jak ci przykazałem.

WIEKUISTY także oświadczył Mojżeszowi, mówiąc:

Ty też powiesz synom Israela: Jednak Moich szabatów przestrzegajcie; gdyż jest to znak w waszych pokoleniach pomiędzy Mną a wami; żebyście poznali, że Ja jestem WIEKUISTY, który was uświęcam.

Tak więc przestrzegajcie szabatu, aby był u was święty. Kto go znieważy będzie karany śmiercią; każdy, kto by wykonał w nim robotę ta dusza będzie wytracona spośród swojego ludu.

Sześć dni wykonywać się będzie pracę, ale dnia siódmego jest najzupełniejszy szabat, poświęcony WIEKUISTEMU. Kto by wykonywał robotę w dzień szabatu będzie karany śmiercią.

Zatem synowie Israela będą przestrzegać szabatu, zachowując odpoczynek w swoich pokoleniach jak wieczne rozporządzenie.

To jest na wieki znak między Mną, a między synami Israela, bo w sześciu dniach WIEKUISTY stworzył Niebo i ziemię, a dnia siódmego wytchnął i odpoczął.

Potem przestał z nim mówić na górze Synaj, i dał Mojżeszowi dwie tablice świadectwa; kamienne tablice, zapisane palcem Boga.