Nadto zrobił z drzewa akacjowego ofiarnicę całopaleń; pięć łokci długości oraz pięć łokci szerokości, czworograniastą, zaś jej wysokość miała trzy łokcie.
I na czterech jej węgłach zrobił narożniki, a jej narożniki z niej wychodziły, oraz obłożył ją miedzią.
Zrobił też wszystkie naczynia ofiarnicy: Garnki, łopatki, czasze, widełki oraz węglarki. Wszystkie jej naczynia zrobił z miedzi.
Zrobił także do ofiarnicy kratę z miedzi, w formie siatki pomiędzy jej okoleniem, na spodzie, u jej połowy.
I odlał cztery pierścienie na cztery węgły miedzianej siatki, jako osady drążków.
Zaś drążki zrobił z drzewa akacjowego oraz obłożył je miedzią.
I wprowadził drążki do pierścieni po bokach ofiarnicy w celu unoszenia jej na nich; bowiem zrobił ją pustą, z desek.
Zrobił też wannę z miedzi oraz z metalicznych zwierciadeł kobiet, położnic, które się zbierały u wejścia do Przybytku Zboru. Nadto z miedzi podstawę wanny.
Zrobił również dziedziniec. Po południowej stronie, na prawo, osłony dziedzińca były z kręconego bisioru, długości sto łokci.
Do nich dwadzieścia słupów, a do nich dwadzieścia podsłupi z miedzi; zaś haczyki u słupów oraz ich klamry były ze srebra.
Także po północnej stronie osłony długości sto łokci, a do nich dwadzieścia słupów i do nich dwadzieścia podsłupi z miedzi; zaś haczyki u słupów oraz ich klamry były ze srebra.
A po stronie zachodniej osłony na długość pięćdziesiąt łokci i do nich dziesięć słupów oraz dziesięć podsłupi.
I od strony przedniej, ku wschodowi, także pięćdziesiąt łokci.
Dla jednego skrzydła było piętnaście łokci osłon, trzy ich słupy i trzy podsłupia.
Także dla drugiego skrzydła, na drugiej stronie wrót dziedzińca piętnaście łokci osłon, trzy ich słupy oraz trzy podsłupia.
Wszystkie osłony wokół dziedzińca były z kręconego bisioru.
A podsłupia do słupów były z miedzi, haczyki słupów i ich klamry ze srebra oraz powłoka ich wierzchów ze srebra; w ten sposób wszystkie słupy dziedzińca były powiązane srebrem.
Zaś kotara na wrota dziedzińca była wzorzystego wyrobu z błękitu, purpury, karmazynu oraz kręconego bisioru długości dwadzieścia łokci, a wysokości pięć łokci, odpowiednio do osłon dziedzińca.
Nadto do niej cztery słupy, a do nich cztery podsłupia z miedzi, ich haczyki ze srebra i powłoka ich wierzchów oraz klamry ze srebra.
A wszystkie kołki do Przybytku oraz wokół dziedzińca były z miedzi.
Oto materiały policzone dla Przybytku Przybytku Świadectwa, które zostały wyliczone z polecenia Mojżesza. Zaś służba Lewitów była pod dozorem kapłana Ithamara, syna Ahrona.
Becalel, syn Urego, który był synem Chura z pokolenia Jehudy, wykonał wszystko, co WIEKUISTY przykazał Mojżeszowi.
A był z nim Oholiab, syn Achisamacha z pokolenia Dan, rytownik, pomysłodawca i hafciarz na błękicie, na purpurze, na karmazynie oraz na bisiorze.
Wszystkiego złota potrzebnego do dzieła na całą robotę świętego miejsca, tego złota złożonego w darze było dwadzieścia dziewięć talentów i siedemset trzydzieści szekli, według świętego szekla.
Zaś srebra od policzonych ze zboru było sto talentów i tysiąc siedemset siedemdziesiąt pięć szekli, według świętego szekla.
Beka na głowę czyli pół szekla, według świętego szekla od każdego przychodzącego do spisujących, od lat dwudziestu i wyżej, czyli od sześć razy trzech tysięcy pięciuset pięćdziesięciu.
A te sto talentów srebra służyło do odlewania podsłupi świętego miejsca oraz podsłupi zasłony; sto podsłupi ze stu talentów, po talencie na podsłupie.
A z tysiąca siedmiuset siedemdziesięciu pięciu szekli zrobił haczyki do słupów, powlókł ich wierzchy oraz połączył je klamrami.
Zaś złożonej w darze miedzi było siedemdziesiąt talentów i dwa tysiące czterysta szekli.
Więc zrobił z niej podsłupia u wejścia do Przybytku Zboru, ołtarz miedziany i do niego miedzianą kratę oraz wszystkie przybory ołtarza. Także podsłupia wokół dziedzińca, podsłupia u wrót dziedzińca, wszystkie kołki Przybytku i wszystkie kołki dziedzińca, które były wokoło.