A ci ludzie owej krainy wyszli z pojmania i niewoli, w którą zaprowadził ich do Babelu Nabukadnecar, król Babelu, i wrócili do Jeruszalaim oraz Judy, każdy do swego miasta.
Ci, co przyszli z Zerubabelem, Jezusem, Nehemjaszem, Serają, Reelajaszem, Mardechajem, Bilszanem, Misparem, Bigajem, Rechumem i Baaną. A liczba osób izraelskiego ludu była taka:
Synów Pareosza – dwa tysiące stu siedemdziesięciu dwóch;
synów Szefatjasza – trzystu siedemdziesięciu dwóch;
synów Aracha – siedmiuset siedemdziesięciu pięciu;
synów Pachat Moaba, z synów Jezusa i Joaba – dwa tysiące ośmiuset dwunastu;
synów Elama – tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech;
synów Zattu – dziewięciuset czterdziestu pięciu;
synów Zakkaji – siedmiuset sześćdziesięciu;
synów Bani – sześciuset czterdziestu dwóch;
synów Bebaja – sześciuset dwudziestu trzech;
synów Azgada – tysiąc dwustu dwudziestu dwóch;
synów Adonikama – sześciuset sześćdziesięciu sześciu;
synów Bigwaja – dwa tysiące pięćdziesięciu sześciu;
synów Adina – czterystu pięćdziesięciu czterech;
synów Atera z Chiskjasza – dziewięćdziesięciu ośmiu;
synów Besaja – trzystu dwudziestu trzech;
synów Jory – sto dwunastu;
synów Chaszuma – dwustu dwudziestu trzech;
synów Gibbara – dziewięćdziesięciu pięciu;
synów Betlechem – stu dwudziestu trzech;
mężów Netofy – pięćdziesięciu sześciu;
mężów Anatotu – stu dwudziestu ośmiu;
synów Azmawetu – czterdziestu dwóch;
synów Kirjath Jearym, Kafiry i Beeroth – siedmiuset czterdziestu trzech;
synów z Ramath i Geba – sześciuset dwudziestu jeden;
mężów z Michmas – stu dwudziestu dwóch;
mężów z Betel i Aj – dwustu dwudziestu trzech;
synów Nebo – pięćdziesięciu dwóch;
synów Magbisza – stu pięćdziesięciu sześciu;
synów Elama, tego drugiego – tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech;
synów Harima – trzystu dwudziestu;
synów Loda, Hadida i Onoi – siedmiuset dwudziestu pięciu;
synów Jerycha – trzystu czterdziestu pięciu;
synów Sena – trzy tysiące sześciuset trzydziestu.
Kapłanów: Synów Jedaji z domu Jeszui – dziewięciuset siedemdziesięciu trzech;
synów Immera – tysiąc pięćdziesięciu dwóch;
synów Paszchura – tysiąc dwustu czterdziestu siedmiu;
synów Harima – tysiąc siedemnastu;
Lewitów: synów Jeszui, Kadmiela i synów Hodawjasza – siedemdziesięciu czterech.
Śpiewaków: Synów Asafa – stu dwudziestu ośmiu;
synów odźwiernych: Synów Szalluma, synów Atera, synów Talmona, synów Akkuba, synów Chatity, synów Szobaja – wszystkich, stu trzydziestu dziewięciu.
Z Netynejczyków: Synów Sicha, synów Chaszufa, synów Tabbaota,
synów Kerosa, synów Sia, synów Padona,
synów Lebana, synów Hagaba,
synów Akkuba, synów Hagaba, synów Szalmaja, synów Chanana,
synów Giddela, synów Gachara, synów Reajasza,
synów Recyna, synów Nekoda, synów Gazzama,
synów Uzy, synów Paseacha, synów Besaja,
synów Asny, synów Meunicy, synów Nefisima;
synów Bakbuka, synów Chakufa, synów Charchura,
synów Basluta, synów Mechida, synów Charsza,
synów Barkosa, synów Sysery, synów Temacha,
synów Nesjacha, synów Chatifa,
synów sług Salomona, z synów Sotaja, synów Sofereta, synów Peruda,
synów Jaala, synów Darkona, synów Giddela,
synów Szefatji, synów Chattila, synów Pokerem Hassebajma, synów Ami;
wszystkich Netynejczyków oraz sług Salomona – trzystu dziewięćdziesięciu dwóch.
Nadto wyszli ci z Tel Melachu i Tel Charsza: Kerub, Addan, Immer; lecz nie mogli wskazać domu swych ojców oraz swojego nasienia, że byli z Israela.
Synów Delajahu, synów Tobji, synów Nekoda – sześciuset pięćdziesięciu dwóch.
Zaś z synów kapłańskich: Synowie Hobajasza, synowie Hakkosa, synowie Barzylai, który pojął żonę z córek Barzylai Gileadczyka oraz był nazwany od ich imienia.
Ci szukali rejestru swego rodu – lecz nie znaleźli; dlatego byli splamieni od strony kapłaństwa.
Zatem tirszataim zakazał, by nie jadali z najświętszych, aż zajmie stanowisko kapłan z Urim i Thummim.
I całe zgromadzenie czterdziestu dwóch tysięcy trzystu sześćdziesięciu było jak jedno.
Oprócz ich sług i służebnic, których było siedem tysięcy trzysta trzydzieści siedem. A między nimi dwustu śpiewaków i śpiewaczek.
Zaś koni siedemset trzydzieści sześć, dwieście czterdzieści pięć mułów,
czterysta trzydzieści pięć wielbłądów i sześć tysięcy siedemset dwadzieścia osłów.
A naczelnicy założycieli rodów przyszli do Domu WIEKUISTEGO, który był w Jeruszalaim oraz dobrowolnie się zaofiarowali, by budować Dom Boga na jego miejscu.
Według swych możliwości dali też fundusz na budowę: Sześćdziesiąt tysięcy i tysiąc łutów złota, pięć tysięcy min srebra oraz sto szat kapłańskich.
A kapłani, Lewici, część z ludu, śpiewacy, odźwierni i Netynejczycy zamieszkali w swych miastach; także cały Izrael w swych miastach.