Zaś cała ziemia była jednej mowy oraz nielicznych wyrażeń.
I stało się, że gdy ciągnęli od wschodu, znaleźli równinę w kraju Szynear i tam się osiedlili.
Więc jeden powiedział do drugiego: Oto wyrabiajmy cegły oraz rozżarzmy je do żaru. I tak cegła służyła im zamiast kamienia, a smołowiec służył im za wapno.
Także powiedzieli: Oto zbudujmy sobie miasto i wieżę, której wierzch byłby w niebie; uczynimy sobie też znamię, abyśmy się nie rozproszyli po powierzchni całej ziemi.
Wtedy WIEKUISTY zstąpił, aby zobaczyć owo miasto i wieżę, którą budowali synowie ludzcy.
I WIEKUISTY powiedział: Oto jeden lud oraz jedna mowa u wszystkich; a taki jest początek ich przedsięwzięć. Od teraz nic im nie chybi, co by zamierzyli wykonać.
Oto zstąpmy i tam pomieszajmy ich mowę, aby nie zrozumieli jeden mowy drugiego.
Zatem WIEKUISTY rozproszył ich stamtąd po powierzchni całej ziemi; tak ze strachu przestali budować.
Dlatego jego imię nazwano Babel, gdyż tam PAN pomieszał mowę całej ziemi. Stamtąd Bóg rozproszył ich po powierzchni całej ziemi.
Oto rodowód Szema: Szem miał sto lat, gdy spłodził Arpachszada, dwa lata po potopie.
Zaś po spłodzeniu Arpachszada, Szem żył pięćset lat oraz spłodził synów i córki.
A Arpachszad przeżywszy trzydzieści pięć lat, spłodził Szelacha.
Zaś po spłodzeniu Szelacha, Arpachszad żył czterysta trzy lata oraz spłodził synów i córki.
A Szelach, przeżywszy trzydzieści lat, spłodził Ebera.
Zaś po spłodzeniu Ebera, Szelach żył czterysta trzy lata oraz spłodził synów i córki.
A Eber, przeżywszy trzydzieści cztery lata, spłodził Pelega.
Zaś po spłodzeniu Pelega, Eber żył czterysta trzydzieści lat oraz spłodził synów i córki.
A Peleg, przeżywszy trzydzieści lat, spłodził Reu.
Zaś po spłodzeniu Reu, Peleg żył dwieście dziewięć lat oraz spłodził synów i córki.
A Reu, przeżywszy trzydzieści dwa lata, spłodził Seruga.
Zaś po spłodzeniu Seruga, Reu żył dwieście siedem lat oraz spłodził synów i córki.
A Serug, przeżywszy trzydzieści lat, spłodził Nachora.
Zaś po spłodzeniu Nachora, Serug żył dwieście lat oraz spłodził synów i córki.
A Nachor, przeżywszy dwadzieścia dziewięć lat, spłodził Teracha.
Zaś po spłodzeniu Teracha, Nachor żył sto dziewiętnaście lat oraz spłodził synów i córki.
A Terach, przeżywszy siedemdziesiąt lat, spłodził Abrama, Nachora i Harana.
A oto dzieje Teracha: Terach spłodził Abrama, Nachora i Harana; a Haran spłodził Lota.
I Haran umarł przed obliczem swojego ojca Teracha, w swoim rodzinnym kraju, w Ur Kasdim.
A Abram oraz Nachor pojęli sobie żony; imię żony Abrama to Saraj, a imię żony Nachora to Milka, córka Harana, ojca Milki i Iski.
Ale Saraj była niepłodna, zatem nie miała dzieci.
Zaś Terach wziął swojego syna Abrama, swojego wnuka Lota syna Harana, oraz swoją synową Saraj żonę swojego syna Abrama, i razem wyruszyli z Ur Kasdim, aby pójść do ziemi Kanaan. Więc doszli aż do Haranu i tam się osiedli.
A dni Teracha były przez dwieście pięć lat; i Terach umarł w Haranie.