Księga Jezusa syna Nuna, Rozdział 13

A kiedy Jezus, syn Nuna, się zestarzał, posuwając się w latach, WIEKUISTY do niego powiedział: Zestarzałeś się oraz posunąłeś się w latach, a pozostała jeszcze bardzo znaczna część ziemi, aby ją wziąć w posiadanie.

Oto ziemia, która jeszcze pozostała: Wszystkie okręgi Pelisztinów i cały Geszur,

począwszy od Szychoru, po wschodniej stronie Micraim, aż do północnej granicy Ekronu, co zalicza się do granicy Kanaanejczyków; pięciu książąt Pelisztinów: Z Azy, Aszdonu, Aszkalonu, Gath i Ekronu, a oprócz tego Awici.

Na południu: Cały dalszy kraj Kanaanejczyków i Meara należąca do Cydończyków, aż do Afeku i granicy Emorejczyków.

Ziemia Giblitów; następnie, na wschodzie, cały Liban, od Baal–Gad u stóp góry Hermon – aż do drogi prowadzącej do Chamath.

Zaś sam wypędzę przed synami Israela wszystkich mieszkańców gór, od Libanu aż do Misrefoth Maim, wszystkich Cydończyków; rozlosuj tylko ich dziedzictwo pomiędzy Israelitów, tak jak ci przykazałem.

Teraz rozdziel tą ziemię w dziedzictwo dziewięciu pokoleniom i połowie pokolenia Menaszy.

Bo wraz z nim, Reubenici i Gadydzi odebrali swoje dziedzictwo, które przydzielił im Mojżesz po drugiej stronie Jardenu, ku wschodowi; tak mianowicie, jak wyznaczył im Mojżesz, sługa WIEKUISTEGO.

Od Aroeru, położonego nad brzegiem potoku Arnon oraz miasta w środku potoku, całą równinę od Medeby – do Dibonu,

nadto wszystkie miasta emorejskiego króla Sychona, który panował w Heszbonie – aż do granicy synów Ammonu.

Następnie Gilead oraz granice Geszurytów i Maachitów; całą górę Hermon i cały Baszan aż do Salchy.

W Baszanie całe królestwo Oga, który panował w Edrei i w Asztaroth. On pozostał ze szczątków Refaidów, których Mojżesz pokonał oraz wypędził.

Jednak synowie Israela nie wypędzili Geszurytów i Maachitów; tak Geszuryci i Maachici utrzymali się wśród Israelitów aż po dzisiejszy dzień.

Lecz nie przydzielił dziedzictwa pokoleniu Lewi, gdyż ogniowe ofiary WIEKUISTEGO, Boga Israela – oto jego dziedzictwo, tak jak mu zapowiedział.

Mojżesz wyznaczył posiadłości pokoleniu Reubena według różnych ich rodów.

Mianowicie, wydzielono im dziedzictwo od Areoru, które jest nad brzegiem potoku Arnon i od miasta w środku potoku; nadto całą równinę przy Medebie,

Heszbon, położone na równinie, wraz z przyległymi jego miastami: Dibon, Bamoth Baal, Beth Baal Meon,

Jahca, Kedemoth, Mafaath,

Kirjathaim, Sebma i Cereth Haszachar, na górze wznoszącej się w kotlinie;

Beth Peor, stoki Pisgi i Beth Jeszymoth.

Dalej, wszystkie miasta równiny należące do królestwa emorejskiego króla Sychona, który panował w Heszbonie, a którego pokonał Mojżesz; wraz z książętami Midjanu: Ewim, Rekem, Curem, Churem i Rebą, osiadłymi w pogranicznym kraju, książętami Sychona.

W liczbie innych pobitych, Israelici zabili również wieszczka Bileama, syna Beora.

Zaś zachodnią granicę synów Reubena tworzył Jarden, jako granica ostateczna. Oto dziedzictwo synów Reubena, według ich różnych rodów; ich miasta oraz przyległe do nich sioła.

Mojżesz wyznaczył też posiadłości pokoleniu Gad, różnym rodom synów Gada.

Przydzielono im następujące dziedzictwo: Jaezer, wszystkie miasta Gileadu oraz połowę ziemi Ammonitów, aż do Aroeru, położonego na wschód od Rabby.

A od Heszbonu do Ramath Micpe i Betonim; zaś od Machnaim do granicy Lidebir.

Następnie w kotlinie Jardenu: Beth Haram, Beth Nimra, Sukoth i Cafon, reszta królestwa Sychona króla Heszbonu, z Jardenem jako granicą, aż do południowego krańca jeziora Kinnareth, po drugiej stronie Jardenu, ku wschodowi.

Oto dziedzictwo różnych rodów synów Gada; ich miasta oraz przyległe do nich sioła.

Mojżesz wyznaczył też posiadłości połowie pokolenia Menaszy; a różnym rodom pokolenia Menaszy przydzielono co następuje.

Ich granica obejmowała całe królestwo Oga, króla Baszanu – cały Baszan od Machnaim i wszystkie sioła Jaira, położone w Baszanie, łącznie sześćdziesiąt miast.

Następnie połowę Gileadu oraz Asztaroth i Edrei – główne miasta królestwa Oga w Baszanie. To przydzielono synom Machira, syna Menaszy, czy raczej jednej połowie różnych rodów synów Machira.

Oto granice, które w dziedzictwo rozdzielił Mojżesz na równinach Moabu, po drugiej stronie Jardenu, ku wschodowi, naprzeciw Jerycha.

Jednak Mojżesz nie wyznaczył dziedzictwa pokoleniu Lewitów, gdyż WIEKUISTY, Bóg Israela, On jest ich dziedzictwem, tak jak im zapowiedział.