Księga Jezusa syna Nuna, Rozdział 15

A ziemia przypadła losem i różnym rodom synów Judy, ta ku granicy Edomu oraz po południowej stronie ku stepowi Cyn, na ostatnim krańcu południa.

Ich granica południowa ciągnie się mianowicie od krańca morza Solnego i zwróconej ku południowi jego zatoki,

i dalej przechodzi na południe, od wzgórza Skorpionów, w kierunku Cyonu, ciągnąc się po południowej stronie od Kadesz Barnea w górę, ku Cheeronowi; potem ciągnie się w górę ku Adarowi i zwraca się do Karki.

Następnie ciągnie się ku Acmonowi, przechodzi do micraimskiego strumienia i ta granica kończy się nad morzem. Taka będzie wasza południowa granica.

Zaś wschodnią granicę tworzy morze Solne, aż do ujścia Jardenu. Po północnej stronie granica biegnie od zatoki morza, od ujścia Jardenu.

Potem ciągnie się ta granica ku Bet–Chogli i przechodzi po północnej stronie Beth–Araby, w górę, ku kamieniowi Bohana, syna Reubena.

Następnie ta granica ciągnie się w górę, ku Debirowi, w kierunku od doliny Achor, i zwraca się ku północy do Gilgal, które jest po przeciwległej stronie wyżyny Adummim, położonej na południu strumienia. Następnie ta granica ciągnie się ku wodzie En–Szemesz i dalej, aż do źródła En–Rogel.

Jeszcze dalej, ta granica ciągnie się w górę, do doliny Ben Hinnom, na południu od grzbietu gór Jebusytów, czyli do Jeruszalaim. Potem ciągnie się ta granica na szczyt góry położonej po zachodniej stronie doliny Hinnom, a zarazem na północnym krańcu równiny Refaim.

Zaś granica skręca od szczytu góry ku źródłu wód Neftoach, i dalej ciągnie się do miast góry Efron. Następnie granica skręca ku Baala, czyli Kirjath Jearym.

I granica zwraca się ku zachodowi od Baala do góry Seir oraz przechodzi na północną stronę grzbietu gór, z Har Jearym do Kesalonu, schodząc do Beth Szemesz, i przechodząc do Tymna.

Potem granica ciągnie się ku północy, do grzbietu gór Ekronu i skręca do Szykron. Przechodzi do góry Baala i dalej ciągnie się aż do Jabnel; tak granica kończy się nad morzem.

Zaś granicę zachodnią tworzy ostatecznie morze Wielkie. Oto wokoło granica synów Judy, według ich rodów.

Zaś Kalebowi, synowi Jefunny, wyznaczono udział pomiędzy synami Judy, stosownie do zlecenia danego przez WIEKUISTEGO Jezusowi, synowi Nuna: Miasto Arby, ojca Enaka – czyli Hebron.

Więc Kaleb wypędził stamtąd trzech synów Enaka: Szeszaja, Achimana i Talmaja – potomków Enaka.

Nadto stamtąd wyruszył przeciw mieszkańcom Debiru; zaś przedtem Debir nazywał się Kirjat Sefer.

I Kaleb powiedział: Kto pokona Kirjat Sefer i je zdobędzie, temu oddam za żonę moją córkę Achsę.

A zdobył je Othniel, syn Kenaza, brat Kaleba; więc oddał mu za żonę swoją córkę Aschę.

I stało się, gdy się do niego sprowadzała, że nakłoniła go, aby uprosił od jej ojca jakieś pole; potem ześlizgnęła się z osła, a kiedy Kaleb ją zapytał: Co ci jest?

Odpowiedziała: Daruj mi pożegnalny upominek, gdyż wydałeś mnie do zeschłej ziemi; daj mi więc źródła wód. Tak Kaleb oddał jej źródła na wyżynie i źródła na nizinie.

Oto dziedzictwo synów pokolenia Judy, według różnych ich rodów.

Zaś na południowym krańcu pokolenia synów Judy, ku granicy Edomu, w krainie południowej, były następujące miasta: Kabceel, Eder, Jagur,

Kina, Dymona i Adada

Kadesz, Hacor i Ithnan,

Zyf, Telem i Bealoth,

Hacor, Hadata i Keryjot Hecron, czyli Hacor;

Amam, Szema i Molada,

Hacar Gadda, Heszmon i Beth Peleth,

Hacar Szual, Beer Szeba i Bizjothia,

Baala, Ijim i Ecem,

Eltholad, Kesil i Horma,

Cyklag, Madmanna i Sansanna,

Lebaoth, Szylchim i En Rimmontych – tych wszystkich miast było dwadzieścia dziewięć, wraz z przyległymi siołami.

Zaś na nizinie: Esztaol, Coreah, Aszna,

Zanoach i En–Gannim, Tappuach i Enam,

Jarmuth i Adullam, Socho i Azeka,

Szaaraim, Adithaim, Gedera i Gederothaim – czternaście miast, wraz z przyległymi siołami.

Dalej: Cenan, Hadassa i Migdal Gad,

Delean, Micpe i Joktheel,

Lachisz, Bockat i Eglon,

Kabbon, Lachmas i Kitlisz,

Gederoth, Beth Dagon, Naama i Makeda – tych miast było szesnaście, wraz z przyległymi siołami.

Nadto: Libna, Ether i Aszan,

Iftach, Aszna i Necyb,

Keila, Achzyb i Maresza – dziewięć miast, wraz z przyległymi siołami.

Dalej wszystko, co było na południu od Ekronu – aż do morza,

położone po stronie Aszdotu oraz przyległych siół;

Aszdot wraz z osadami i przyległymi siołami, Gaza wraz z osadami i przyległymi siołami – aż do strumienia Micraimu. Zaś zachodnią granicę ostatecznie tworzyło morze.

A w górach: Szamir, Jattyr i Socho,

Danna, Kirjat Sanna, czyli Debir;

Anab, Esztemo, Anim,

Goszen, Cholon i Gilo – jedenaście miast wraz z przyległymi siołami.

Nadto: Arab, Duma i Eszean,

Janum, Beth Tapuach i Afeka,

Chumta, Kirjath Arba, czyli Hebron i Cyor – tych miast było dziewięć, wraz z przyległymi siołami.

Dalej: Maon, Karmel, Zyf i Juta,

Jezreel, Jokdeam i Zanoach,

Kain, Gibea i Thymana – dziesięć miast, wraz z przyległymi siołami.

Nadto: Chaluchul, Beth–Cur i Gedor,

Maarath, Beth Anoth i Elthekon – sześć miast, wraz z przyległymi siołami.

Oprócz tego: Kirjath Baal, czyli Kirjath Jearym i Rabba – dwa miasta, wraz z przyległymi siołami.

A na stepie: Beth Araba, Middin i Sechacha,

Nibszan, miasto Solne i Engedi – sześć miast, wraz z przyległymi siołami.

Zaś co się tyczy Jebusytów, mieszkańców Jeruszalaim, to synowie Judy nie zdołali ich wypędzić. Tak Jebusyci zamieszkali w Jeruszalaim z Judejczykami aż po dzisiejszy dzień.