Nadto WIEKUISTY oświadczył Mojżeszowi, mówiąc:
Powiedz synom Israela i im objaśnij: Jeśli mężczyzna lub niewiasta się wyróżni, ślubując ślub wstrzemięźliwości, aby być wstrzemięźliwym dla WIEKUISTEGO,
wtedy winien się wstrzymywać od wina oraz mocnego napoju. Nie powinien pijać nawet kwasu winnego, ani kwasu z odurzających napojów. Nie będzie też pił żadnej nalewki z winnych jagód oraz nie będzie jadał świeżych, albo suszonych winnych jagód.
Przez cały czas swojej wstrzemięźliwości ma nie kosztować niczego, co się przyrządza z winogron; bądź z pestek, bądź z łupiny.
Przez cały czas ślubowanej swojej wstrzemięźliwości brzytwa nie dotknie się jego głowy. Aż do spełnienia się czasu, na który poddał się wstrzemięźliwości dla WIEKUISTEGO winien być uświęconym, splatając rozpuszczone włosy swej głowy.
Przez cały czas na który poddał się wstrzemięźliwości dla WIEKUISTEGO nie podejdzie do martwego ciała.
Nie zanieczyści się ani przy ojcu, ani przy swojej matce, ani przy bracie, ani przy swojej siostrze kiedy umrą; gdyż ma na swojej głowie uświęcenie swojego Boga.
Przez cały czas swojej wstrzemięźliwości jest on poświęcony WIEKUISTEMU.
A gdyby ktoś przy nim nagle umarł, w jednej chwili, i zanieczyścił jego poświęconą głowę wtedy ostrzyże swoją głowę w dniu swego oczyszczenia; ostrzyże ją dnia siódmego.
A dnia ósmego przyniesie do kapłana parę synogarlic, albo parę młodych gołąbków, do wejścia do Przybytku Zboru.
Zaś kapłan jednym spełni ofiarę zagrzeszną, a drugim całopalenie; zatem go oczyści od tego, czym zgrzeszył przez zmarłego, i w ten dzień poświęci jego głowę.
Potem podda się swojej wstrzemięźliwości przed WIEKUISTYM na przyrzeczony czas swojej wstrzemięźliwości, po czym przyniesie roczne jagnię jako ofiarę pokutną; jednak poprzedni czas przepada, gdyż jego poświęcenie zostało zanieczyszczone.
A oto ustawa o wstrzemięźliwym, gdy spełni się czas jego wstrzemięźliwości. Należy go przyprowadzić do wejścia do Przybytku Zboru
i złoży on w ofierze WIEKUISTEMU jedno roczne, zdrowe jagnię na całopalenie; jedną roczną, zdrową owcę na ofiarę zagrzeszną i jednego, zdrowego barana na ofiarę opłatną.
Także kosz przaśników z przedniej mąki, kołacze zaczynione oliwą i przaśne opłatki pomazane oliwą, wraz z ich ofiarą z pokarmów oraz ich zalewką.
A kapłan złoży to przed WIEKUISTYM i spełni jego ofiarę zagrzeszną oraz jego całopalenie.
Zaś baranem spełni WIEKUISTEMU ofiarę opłatną, wraz z koszem przaśników. Nadto kapłan spełni jego ofiarę z pokarmów oraz jego zalewkę.
A wtedy wstrzemięźliwy ostrzyże swą poświęconą głowę u wejścia do Przybytku Zboru; zaś on weźmie włosy jego poświęconej głowy oraz położy na ogień, który się znajduje pod ofiarą opłatną.
Potem kapłan weźmie ugotowaną łopatkę barana, jeden przaśny kołacz z kosza i jeden przaśny opłatek i poda to w ręce wstrzemięźliwego, kiedy ostrzyże swą poświęconą głowę.
I kapłan przedstawi to jako przedstawienie przed WIEKUISTYM. To jest poświęcone dla kapłana oprócz mostka przedstawienia oraz łopatki podniesienia. Potem wstrzemięźliwy ma pić wino.
Oto przepis o wstrzemięźliwym, który złożył ślub; za jego wstrzemięźliwość, jego ofiara należy do WIEKUISTEGO, oprócz tego, na co go było stać. Uczyni według ślubu, który ślubował, oprócz tego, co jest przypisane jego wstrzemięźliwości.
Nadto WIEKUISTY oświadczył Mojżeszowi, mówiąc:
Powiedz Ahronowi i jego synom te słowa: Tak macie błogosławić synom Israela. Powiecie do nich:
Niech cię pobłogosławi WIEKUISTY i cię strzeże.
Niech ci WIEKUISTY przyświeca Swoim obliczem i będzie ci miłościwym.
Niech WIEKUISTY zwróci Swoje oblicze ku tobie i da ci pokój.
Tak niech złożą Moje Imię na synów Israela, a Ja ich będę błogosławił.