Psalm Asafa. Bóg nad istotami boskimi, WIEKUISTY przemawia i wzywa ziemię od wschodu słońca do jego zachodu.
Bóg, pełen wspaniałości, zajaśniał z Cyonu,
nadchodzi nasz Bóg oraz nie będzie milczał; przed Nim ogień, a wokół Niego wielce potężny wicher.
Z wysoka przyzywa niebiosa i ziemię na sąd swojego ludu.
Zgromadźcie Moich pobożnych, którzy ze Mną zawarli Przymierze przy ofierze.
Niebiosa zaświadczyły o Jego sprawiedliwości, że sam Bóg jest sędzią. Sela.
Słuchaj Mój ludu, bo przemawiam; Israelu, bo świadczę przeciw tobie; Bogiem, Ja twoim prawdziwym Bogiem.
Rozprawiam się z tobą nie z powodu twych ofiar, ani nie z powodu twoich całopaleń, które są ustawicznie przede Mną.
Nie wezmę z twojego domu cielca, ani kozłów z twojej zagrody.
Bowiem Moim jest wszelki leśny zwierz i bydło na gór tysiącach.
Znam całe ptactwo na wysokościach, a i dziczyzna pól jest Moja.
Gdybym łaknął, nie powiedziałbym tobie; bo Moim jest przecież świat i wszystko, co go napełnia.
Czyż jadam mięso byków, albo pijam krew kozłów?
Ofiaruj Panu dziękczynienia; Najwyższemu spełnij twe śluby.
Także wezwij Mnie w dzień niedoli; wtedy cię ocalę, a ty Mnie uczcisz.
Zaś do niegodziwca Bóg mówi: Czemu liczysz Moje ustawy oraz bierzesz Moje Przymierze na twe usta?
Przecież ty nie cierpisz napomnienia, Moje słowa rzucasz za siebie.
Kiedy widzisz złodzieja, to się z nim bratasz; także z cudzołożnikami jest twa spółka.
Twoje usta rozpuszczasz na złe, a twój język układa zdradę.
Zasiadasz i mówisz przeciwko twemu bratu, a na syna twej matki rzucasz zniewagę.
To czyniłeś – a Ja milczałem; wtedy wyobrażałeś sobie, że będę taki jak ty; ale rozprawię się z tobą i stawię to przed twe oczy.
Zrozumiejcie, niepomni Boga, bym was kiedyś nie schwytał, a wtedy nikt nie ocali.
Kto Mi ofiaruje dziękczynienie – uczci Mnie; kto uważa na drogę – temu wskażę zbawienie Boga.