Śpiew, pieśń Asafa.
Prawdziwy Boże, nie użycz Sobie spokoju, nie zamilknij oraz nie spocznij, Boże!
Bo oto Twoi wrogowie czynią wrzawę, a Twoi nieprzyjaciele podnoszą głowę.
Knują spisek przeciwko Twojemu ludowi i razem się naradzają przeciwko osłoniętym Twą pieczą.
Powiadają: Pójdźmy, wytępmy ich spośród narodów, aby więcej nie było wspominane imię Israela.
Tak się jednomyślnie zmawiają przeciw Tobie; zawierają przymierze.
Namioty Edomitów, Ismaelitów, Moabitów i Hagryitów.
Gebal, Ammon, Amalek i Peleszet wraz z mieszkańcami Tyru.
Z nimi łączy się Aszur, który stał się ramieniem synów Lota. Sela.
Spraw im jak Midianitom, Syserze i Jabinowi nad potokiem Kiszon.
Tym, co zginęli pod En–Dor oraz stali się mierzwą ziemi.
Spraw ich wodzom jak Orebowi, i jak Zeebowi; aby wszyscy ich książęta byli jak Zebach i Calmuna,
ci, którzy powiedzieli: Zdobędziemy sobie niwy Boga.
Boże mój, uczyń im tak, jak czyni zamieć oraz jak źdźbłu przed wiatrem.
Jak ogień, który zapala las, i płomień, co ogarnia góry pożarem,
tak ich rozpędź Twą nawałnicą, a Twoim huraganem ich zatrwóż.
Okryj hańbą ich twarz, by zapragnęli Twojego Imienia, WIEKUISTY.
Niech będą pohańbieni i zatrwożeni na zawsze; niech pobledną i zginą.
Niech poznają, że Ty, którego Imię jest WIEKUISTY, jedynie jesteś Najwyższy na całej ziemi.