Zatem przedniejsi z ludu mieszkali w Jeruszalaim, zaś pozostały lud rzucał losy, aby co dziesiątego człowieka wziąć na mieszkanie w Jeruszalaim, świętym mieście, a dziewięć części miało mieszkać w innych miastach.
Zaś lud wychwalał Boga wszystkim mężom, którzy się skłonili, by mieszkać w Jeruszalaim.
A ci są przedniejszymi kraju, co mieszkali w Jeruszalaim (natomiast w judzkich miastach, każdy mieszkał na swojej posiadłości, w swych miastach – Israelczycy, kapłani, Lewici, Netynejczycy oraz synowie sług Salomona).
Zatem w Jeruszalaim mieszkali niektórzy z potomków Judy oraz potomków Binjamina. Z potomków Judy: Atajasz, syn Uzjasza, syna Zachariasza, syna Amariasza, syna Szefatji, syna Mahalalela, z synów Pereca;
Także Maseji, syn Barucha, syna Kol–Choza, syna Chazajasza, syna Adaji, syna Jojariba, syna Zacharjasza, syna Szilonity.
Wszystkich potomków Pereca, mieszkających w Jeruszalaim, było czterystu sześćdziesięciu ośmiu silnych mężów.
A ci są potomkami Binjamina: Salun, syn Meszullama, syna Joeda, syna Pedaji, syna Kolaji, syna Meseji, syna Ityela, syna Jezajasza;
dalej: Gabbaj i Salun razem dziewięćset dwudziestu ośmiu.
Przełożonym nad nimi był Joel, syn Zychry; zaś Juda, syn Senui, był jako drugi nad miastem.
Spośród kapłanów: Jedaja, syn Jojariba; Jachin,
Serajasz, syn Chilkji, syna Meszullama, syna Cadoka, syna Merajota, syna Achityba, przełożonego w Domu Boga.
Nadto osiemset dwudziestu dwóch ich braci, wykonujących prace w Domu Boga; i Adaja, syn Jerochama, syna Pelaliaha, syna Amsi, syna Zacharjasza, syna Paszhura, syna Malkijjasza.
A z domów ojców, dwustu czterdziestu dwóch jego przedniejszych braci. I Amaszesaj, syn Azarela, syna Achzaja, syna Meszillemota, syna Immera.
Nadto stu dwudziestu ośmiu ich braci, sprawnych siłaczy, oraz Zabdiel, syn Giedolima – nad nimi przełożony.
A z Lewitów – Szemaja, syn Chaszszuba, syna Azrikama, syna Chaszabiasza, syna Bunniego.
Zaś Szabbetaj oraz Jozabad, z przedniejszych Lewitów, byli nad pracami na zewnątrz, przy Domu Boga.
Mataniasz, syn Michy, syna Zabdiego, syna Asafa, był przy modlitwie przedniejszym w początku wysławiania; i drugi z jego braci – Bakbukiasz oraz Abda, syn Szammui, syna Galala, syna Jedutuna.
W świętym mieście przebywało wszystkich Lewitów – dwustu osiemdziesięciu czterech.
Zaś z odźwiernych: Akkub, Talmon oraz ich bracia, stróże w bramach – stu siedemdziesięciu dwóch.
A reszta z Israela, kapłani i Lewici, mieszkali we wszystkich miastach judzkich, każdy w swoim dziedzictwie.
Zaś Netynejczycy mieszkali w Ofel; a Sicha i Giszpa byli nad Netynejczykami.
Natomiast przełożonym nad Lewitami w Jeruszalaim był Uzzi, syn Bani, syna Chaszabiasza, syna Mattaniasza, syna Michy z synów Asafa – śpiewaków w służbie domu Boga.
Bowiem był względem nich królewski rozkaz i w każdym dniu, pewne, materialne wsparcie dla śpiewaków.
A w każdej sprawie ludu królewską podporą był Petachiasz, syn Meszezabela, syna Judy.
Zaś we wsiach i ich polach, z synów Judy mieszkali w miejscowości Arba oraz jej wsiach, w Dybonie oraz jego wsiach, i w Jekkabseel oraz jego wsiach.
Nadto w Jeszua, w Molada, w Beth Peleth,
w Hacar Szual, w Beer Szebie oraz w jego wsiach,
w Cyklag, w Mekona oraz w jego wsiach,
w En Rimmon, w Coreah, w Jarmuth,
w Zanoach, w Adullam i ich wsiach; w Lachisz oraz na jego polach; w Azeka i jego wsiach. Zatem zamieszkiwali od Beer Szeby do doliny Hinnom.
Zaś potomkowie Binjamina w Geba, Michmas, Aj i Betel oraz jego wsiach;
w Anatot, Nob, Anania,
Hacor, Ramath, Gitaim,
Hadid, Ceboim, Neballat,
Lod, Onoi, oraz w dolinie rzemieślników.
Nadto w działach judzkich i binjaminickich mieszkało wielu z Lewitów.